Wśród nas przebywają osoby, które nie odczuwają pociągu seksualnego do innych osób. Według badaczy osoby aseksualne stanowią od 0,6 do 5,5% populacji. Objawiają całkowity brak zainteresowania seksem, lecz potrafią stworzyć skuteczny związek romantyczny. Bowiem aseksualizm nie jest chorobą, która mogłaby przeszkodzić w zdrowej relacji.
Co to jest aseksualność? Aseksualność to całkowite lub częściowe nieodczuwanie pociągu seksualnego do innych osób. Niektórzy badacze zjawiska aseksualności postrzegają je za osobną orientację seksualną, lecz pojawiają się również tacy, którzy osobom aseksualnym odmawiają tego miana. Brak pociągu seksualnego, ich zdaniem, oznacza bowiem również fakt braku orientacji seksualnej.
Warto jednak zaznaczyć, że osoby aseksualne mają inne potrzeby związane z ich partnerami. Wiele osób, które trwale nie odczuwają pociągu seksualnego, tworzy więzi emocjonalne z drugą osobą, pragnie ją przytulać i opiekować się nią, jednak bez uprawiania seksu. Z tego artykułu dowiesz się czym jest aseksualność, jak się przejawia, jak wyglądają kontakty seksualne takich osób oraz jakie są przyczyny aseksualizmu.
Rodzaje aseksualizmu
Aseksualizm, jak wiele innych orientacji, posiada różne sposoby klasyfikacji. Dana osoba może zostać przydzielona do grupy w zależności od jej tzw. „orientacji romantycznej”. Najczęściej przytacza się następujący podział:
- biromantyczność – pociąg romantyczny w stosunku do dwóch lub więcej płci,
- heteroromantyczność – pociąg romantyczny wobec osób przeciwnej płci,
- homoromantyczność – pociąg wobec osób tej samej płci,
- panromantyczność – pociąg romantyczny bez względu na płeć,
- demiseksualność – pociąg romantyczny, który pojawia się dopiero po nawiązaniu głębokiej więzi z drugą osobą,
- pociąg aromantyczny – całkowity brak pociągu, niezależnie od płci.
Jak wygląda związek z osobą aseksualną?
Współżycie z osobą aseksualną, dla osoby, która odczuwa pociąg seksualny, może spowodować liczne problemy, zwłaszcza na wczesnym etapie związku. Istnieją bowiem różne spektra aseksualności. Niektóre osoby nie chcą w ogóle wchodzić w relacje romantyczne, ponieważ obawiają się reakcji drugiej strony czy funkcjonowania związku na dłuższą metę. Dla innych osób rozwiązaniem jest stworzenie związku z inną osobą aseksualną. Ich zdaniem, aseksualista lepiej zrozumie potrzeby i pragnienia drugiej osoby, która również nie odczuwa pociągu seksualnego.
Mimo to znaczna część społeczności osób aseksualnych nie ma oporów przed stworzeniem związku z osobą, która odczuwa potrzeby seksualne. Wymaga to jednak sporych nakładów pracy obu partnerów, pełnej otwartości a także, co zdarza się bardzo często, wizyt u seksuologa, który może pomóc rozwiązać problemy zakochanych.
Aseksualizm – objawy. Kim jest osoba aseksualna?
Warto zaznaczyć, że w zależności od rodzaju aseksualizmu, objawy mogą się nieco różnić. Aseksualizm to orientacja wrodzona, dlatego też pierwsze oznaki jego występowania można obserwować już w okresie dziecięcym. Zazwyczaj osoba, która nie odczuwa pociągu seksualnego, wykazuje się niechęcią do innych form kontaktu fizycznego już od pierwszych lat życia. Osoby aseksualne często nie interesują się tematyką związaną z organami płciowymi żadnej płci. Zdarza się, że nie odczuwają też potrzeby nawiązywania głębszej relacji z innymi osobami.
Czy osoba aseksualna odczuwa pociąg seksualny i uprawia seks?
Najczęściej osoby aseksualne odczuwają pociąg romantyczny, lecz tylko taki. Niektóre osoby dopuszczają możliwość kontaktu fizycznego, a także niektórych pieszczot seksualnych. Niektórzy nie mają oporu przed sprawianiem przyjemności swojemu partnerowi romantycznemu, choć sami nie zawsze czerpią z tego przyjemność. Niezależnie od częstotliwości i rodzaju zaobserwowanych objawów warto skontaktować je z seksuologiem, by lepiej zrozumieć swoje potrzeby i zrozumieć, co to jest aseksualność.
Brak zainteresowania seksem a libido
By lepiej zrozumieć co to jest aseksualizm warto rozróżnić aseksualizm, szarą aseksualność oraz hipolibidemię. Klasyczny aseksualizm oznacza przede wszystkim brak popędu seksualnego wobec żadnej z płci. Jest to jego klasyczna forma, która przejawia się najczęściej. Szara aseksualność to rodzaj aseksualizmu, który oznacza, że dana osoba odczuwa potrzeby uprawiania seksu, lecz bardzo rzadko lub tylko w wyjątkowych okolicznościach. Hipolibidemią z kolei nazywamy brak lub utratę potrzeb seksualnych. Jeszcze inną sytuacją jest życie w celibacie, czyli dobrowolna rezygnacja z zachowań seksualnych i wchodzenia w związek z osobami płci przeciwnej.
Co to jest aseksualność – mity i plotki
Osoby aseksualne nie czują potrzeb związanych z kontaktem seksualnym. Wyjątkiem są osoby, które takie aktywności dopuszczają. Mimo to, wokół aseksualizmu narosło wiele mitów i teorii, które nie mają nic wspólnego z rzeczywistością. Najczęstszym przypadkiem jest mylenie osoby aseksualnej i aromantycznej (brak pociągu romantycznego). Często też, z powodu zamiennego używania słów „sex” i „gender” w języku angielskim, niektóre osoby postrzegają aseksualizm za synonim „agenderyzmu”. Czasami można się nawet spotkać z opinią, że osoby aseksualne nie są w stanie tworzyć związku. To wszystko jednak mity, lecz ich obalenie jest równie ważne jak wytłumaczenie samego zjawiska aseksualności.
Jak wspierać osoby aseksualne?
Brak odczuwania popędu seksualnego nie jest chorobą ani zaburzeniem. Mimo to wśród aseksualności narosło wiele mitów i niedopowiedzeń, dlatego też osoby o tej orientacji rzadko rozmawiają o swojej aseksualności. Jak zatem można je wspierać?
Jednym ze sposobów wspierania osób aseksualnych jest otwartość i wyrozumiałość wobec ich seksualności. Warto dowiedzieć się więcej na temat ich sposobu odczuwania pożądania, ich potrzeb i ograniczeń. Dla osób demiseksualnych istotne będzie też nawiązanie głębszych relacji z innymi ludźmi, którzy będą szeroko akceptowali ich podejście do związku.
Zainteresowanie seksem
Dla osób aseksualnych seks nie jest znaną potrzebą. Dlatego też ich partnerzy powinni rozumieć, że wymuszanie bądź nadmierne zachęcanie do aktywności seksualnej może mieć bardzo złe konsekwencje. W zależności od spektrum aseksualizmu partner może nam pozwolić na pewne kontakty erotyczne, lecz ich forsowanie może doprowadzić do wystąpienia całkowitej awersji seksualnej.
Test na aseksualizm
Dla osób aseksualnych dużym wsparciem może być zaproponowanie i zachęcenie ich do zrobienia testu, którzy pomoże im zrozumieć ich potrzeby, odkryć swoją prawdziwą romantyczność i zrozumieć, co to jest aseksualność. W tym celu najlepiej uzgodnić swoje działania z seksuologiem, który przeanalizuje zachowania i przeżycia osoby aseksualnej. Poznanie swojej tożsamości płciowej również może w tym pomóc.
Czy aseksualność to orientacja seksualna? Jak rozpoznać aseksualizm?
Co to jest aseksualność? Wśród badaczy i osób ze środowiska naukowe często nazywa się go czwartą orientacją seksualną. Trwałe nieodczuwanie pociągu seksualnego nie jest ani chorobą, ani zaburzeniem psychicznym. Fakt, że dana osoba nie odczuwa pociągu seksualnego nie oznacza też, że nie może stworzyć satysfakcjonującego związku. Osoby aseksualne, tak samo jak inni, czują potrzeby przywiązania, pragną kontaktu z inną osobą i potrafią się zakochać. Jeśli po przeczytaniu tego artykułu uważasz, że jesteś osobą aseksualną, zachęcamy do dalszego zgłębienia tego tematu i odkrycia swojej orientacji.